De afgelopen week is FSC op minder positieve wijze in het nieuws geweest. Een bericht in Dagblad Trouw “Bosbeheerders lopen weg bij keurmerk FSC” werd overgenomen door diverse media, waaronder ANP. Wij hebben dezelfde dag een reactie geplaatst op onze website: http://fsc.nl/nieuws/fsc-trouw. Van diverse kanten hebben we reacties gekregen op het nieuws. Daarom zetten we kort het nieuws en onze reactie nog eens op een rijtje.
Wat is er aan de hand: “Bosbeheerders lopen weg bij keurmerk FSC”
Dit is onjuist. Volgens een publicatie in Trouw hebben de Nederlandse bosbeheerders massaal het vertrouwen opgezegd in het FSC-keurmerk voor duurzaam hout. In werkelijkheid zien we een afname van FSC-gecertificeerd bos in Nederland van 171.000 hectare in december 2012 naar 169.000 hectare in maart van dit jaar. De publicatie in Trouw heeft overigens alleen betrekking op Nederlandse boseigenaren.
In Nederland is ongeveer 170.000 hectare bos FSC-gecertificeerd. Dit is bijna de helft van alle bos in Nederland. Particuliere boseigenaren zijn via een groepscertificaat van de Unie van Bosgroepen FSC-gecertificeerd. Het afgelopen jaar heeft een aantal particuliere boseigenaren z’n deelname aan de FSC-groep beëindigd. Het gaat om 27 boseigenaren, waaronder enkele grotere, zoals De Hoge Veluwe. Samen zijn ze goed voor 8000 hectare. De Unie van Bosgroepen heeft nog 96 leden in haar FSC-groep over. De Unie van Bosgroepen meldt op haar site: “Veel groepsleden van de Unie van Bosgroepen vinden FSC-certificering nog steeds belangrijk, waaronder ook leden die hun deelname hebben opgezegd”.
Grote boseigenaren (Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, Kroondomein Het Loo) behouden gewoon hun FSC-certificaat.
“Bosbeheerders worden geconfronteerd met bureaucratie en onnodige controles van zaken die ook in de Nederlandse wet geregeld zijn”
De kritiek van de boseigenaren is bij ons bekend en in sommige gevallen delen we de kritiek. Samen met belanghebbende partijen wordt aan een oplossing gewerkt.
De Nederlandse FSC-standaard (die aan certificering ten grondslag ligt) wordt momenteel herzien en het terugdringen van administratieve lasten is daarbij een belangrijk aandachtspunt. Particuliere boseigenaren zijn bij dit proces betrokken via de Unie van Bosgroepen en de Federatie Particulier Grondbezit, naast Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten. Ook de Unie van Bosgroepen meldt dit op haar website: “FSC en de audits voor FSC-certificering moeten zich meer gaan toespitsen op duurzaam bosbeheer” (en minder op administratieve zaken).
Naleving van wet- en regelgeving is een belangrijk onderdeel van de FSC-standaard en controle daarop behoort een onderdeel te zijn van de audits van de certificeerder. Wel kan in een land als Nederland, waar toezicht op naleving van wet- en regelgeving in het algemeen deugdelijk is geregeld, hier minder het accent op worden gelegd.
“In Nederland voegt FSC niets toe aan de kwaliteit van het bosbeheer”
FSC-certificering heeft- ook in het gereguleerde Nederland – veranderingen ten goede heeft gebracht. Dankzij FSC-certificering is het gebruik van bosbeheerplannen (ook door kleinere boseigenaren) veel meer gemeengoed geworden en is er meer dan voorheen aandacht voor communicatie met omwonenden. FSC is bovendien zeer streng als het gaat om gebruik van bestrijdingsmiddelen.
Bosbeheerders in Nederland hebben verschillende argumenten om voor FSC-certificering van bosbeheer te kiezen. Verbetering van de kwaliteit van beheer is één van de argumenten. Een ander belangrijk argument is dat een derde partij (certificeerder) vaststelt dat het bosbeheer in orde is. Het Wereld Natuur Fonds formuleert dat als volgt: “Het FSC-keurmerk geeft in één oogopslag zekerheid dat hout in de winkel afkomstig is uit duurzaam beheerde bossen. Dat geldt voor tropisch hout én hout uit bijvoorbeeld Nederlandse bossen”
Bron: www.fsc.nl
